Fara í efni

Hafey Hvítfeld flutti ávarp brautskráningarnema

Hafey Hvítfeld Garðarsdóttir flytur ávarp brautskráningarnema í Hofi í dag.
Hafey Hvítfeld Garðarsdóttir flytur ávarp brautskráningarnema í Hofi í dag.

Hafey Hvítfeld Garðarsdóttir, sem brautskráðist í dag sem stúdent af listnáms- og hönnunarbraut VMA, flutti ávarp fyrir hönd brautskráningarnema í Hofi í dag:

Góðan daginn, ég heiti Hafey Hvítfeld og er að útskrifast í dag af listnámsbrautinni.

Ég vil byrja litlu ræðuna mína á því að þakka skólastjórnendum fyrir þann heiður að fá að halda þessa ræðu og er ég mjög þakklát fyrir það að allir hinir nemendurnir vildu ekkert með hana að gera hér í dag.

Ég byrjaði í VMA haustið 2022 á listnámsbraut og hafa þessi þrjú ár mín hér bæði verið þau stystu og skemmtilegustu í lífi mínu - og þau lengstu og erfiðustu. Það er smá misskilningur hjá fólki með listnámsbrautina, það á það til að halda að hún sé „léttust“ og jú, það komu tímar þar sem ég hugsaði að ég muni útskrifast sem stúdent fyrir það að klippa, líma, lita og leira eins og eitthvað leikskólabarn. En svo komu hinir tímarnir, þar sem ég varð að fara í 3 próf, var að skrifa ritgerð, halda í við lesturinn hjá Snorra íslenskukennara og ofan á allt það, að klára öll listnámsverkefnin mín. Og trúið mér, þau voru óteljandi. Stundum hélt ég að ég myndi aldrei losna við blettina á höndunum mínum og fötum, ég fann meira að segja einu sinni málningu í hárinu mínu. Ég er viss um að hinir sem voru með mér á braut munu skilja tilfinninguna, jafnvel hinar brautirnar líka, enda hef ég séð fólk með olíubletti út um allt á sér.

En inn á milli stressins sem við öll fundum fyrir voru yndislegir tímar, ég til dæmis var á vistinni fyrsta árið mitt hér, eins og margir aðrir. Og þótt það að búa ein væri mjög erfitt þá var það mjög frelsandi líka (fyrirgefið mamma og pabbi), ég varð sjálfsöruggari og kann núna að sjá um mig sjálfa betur og mamma og pabbi hafa líka lært að slaka meira á (þessu bætti mamma inn þegar hún las yfir ræðuna mína). Vistin var frábær staður að búa á og vildi ég að fleiri fengju tækifæri til að prufa að vera þar. Á vistinni eignaðist ég líka frábæra vini, vini sem ég gæti ekki lifað án núna. Þetta er það sem VMA gerir, skólinn kennir okkur að eignast vini sem „fullorðin“ manneskja. Við eignuðumst flest okkar mjög góða vini hér í skólanum, sum meira að segja eignuðust eitthvað meira en vini - og er ég þakklát VMA því þið kennduð mér margt, já, en ég mun taka vináttuna sem ég eignaðist hér með mér út, ég er ekki mjög viss um stærðfræðina samt...

(ég er auðvitað bara að grínast, Guðríður, þú ert besti stærðfræðikennari sem ég hef nokkurn tímann fengið).

Ég þekki hinar brautirnar því miður ekkert sérlega mikið og veit þess vegna ekki hvernig vináttan var hjá þeim, en ég er viss um að það var góð heild inni á brautunum alveg eins og það var á listnáms, bæði hjá nemendunum og kennurum, t.d. kom hann Jóhannes náttúrufræðikennari á hverja einustu listnámssýningu hjá okkur og talaði við mig eins og við hefðum þekkst í mörg ár, ég var í einum tíma hjá honum á fyrstu önninni minni. Enda mun ég sakna allra kennaranna en þá helst listnámskennaranna minna, þeirra Bjargar, Helgu, Örnu, Veró, Ínu, Amí, Sólveigar og svo auðvitað Hallgríms. Það voruð þið sem gerðuð reynslu mína á listnámsbrautinni svona góða, þið sem kennduð mér mest og eruð mínar fyrirmyndir fyrir lífið. Ég veit að allir sem fengu að kynnast ykkur munu sakna ykkar allra verulega mikið og veit ég að allir útskriftarnemarnir hér munu hugsa hlýlega til kennara sinna þegar þessu öllu er lokið.

Þau sem þekkja mig vita að ég stefni að því að verða að kennara og vona ég að ég verði eins klár og skemmtileg og kennarar VMA eru, en þó að ég þakki ykkur öllum fyrir að vera með mér og hinum útskriftarnemunum í gegnum skólagöngu okkar, þá erum við öll með einhvern sem er okkar mesti stuðningur, hvort sem þau eru skyld okkur eður ei. Ég vil fá að nýta þetta tækifæri til þess að þakka foreldrum mínum fyrir allan stuðninginn og þakka ég systrum mínum fyrir það sama, án ykkar og margra annarra hefði ég aldrei getað þetta. Fyrir allar góðar og slæmar stundir sem VMA hefur veitt okkur veit ég að við munum öll horfa með nostalgíu á tíma okkar hér, kannski ekki strax, en einn daginn. Ég veit að ég mun gera það. Þannig að fyrir hönd okkar allra þakka ég skólanum fyrir allt.

Takk fyrir mig.