Fara í efni

Húsasmíðin er fyrir lífið

Frá vinstri: Ester María, Agnes og Anna Guðrún.
Frá vinstri: Ester María, Agnes og Anna Guðrún.

Er húsasmíði bara fyrir stráka? Nei, alls ekki – það vilja stelpurnar þrjár sem nú eru á öðru ári í húsasmíði í byggingadeild VMA undirstrika. Þær segjast allar hafa komist að því að smíðarnar eigi bara ljómandi vel við þær og því sé full ástæða til þess að hvetja kynsystur þeirra til þess að skoða með opnum huga að fara í þetta nám.

Þær Anna Guðrún Sveinsdóttir frá Húsavík, Agnes Ólafsdóttir frá Akureyri og Ester María Eiríksdóttir frá Hofsósi ljúka í vor fjórðu önn í námi sínu í húsasmíði og að henni lokinni fara nemendur á námssamning áður en þeir koma aftur í skólann og ljúka náminu og fara síðan í sveinspróf. Eins og komið hefur fram er bygging sumarbústaðar stóra verkefni nemenda á þriðju og fjórðu önn, afar lærdómsríkt og gott verkefni fyrir nemendur.

Anna Guðrún er elst þeirra þriggja, fædd 1991. Hún lauk stúdentsprófi frá Framhaldsskólanum á Laugum árið 2011 og hefur síðan verið í ýmsum störfum, ekki síst í umönnunargeiranum. Hún segir að sig hafi langað til þess að fara nýja og óþekkta slóð og því hafi hún valið húsasmíðina. Reyndar má kannski segja að smíðagenin séu ekki langt undan því afi hennar, faðir hennar og bróðir eru allir smiðir. Eftir fyrsta árið í grunndeildinni í VMA fór Anna Guðrún að smíða hjá BB Byggingum á Akureyri, var þar síðasta sumar og vinnur þar í vetur eins og hún getur með skólanum.

Agnes Ólafsdóttir segist ekki hafa haft áhuga á því að fara í hreint bóknám eftir grunnskóla. Hún hafi horft til þess að læra pípulagnir en það nám hafi ekki staðið henni til boða þegar hún var komin á framhaldsskólaaldur og því hafi hún farið í smíðarnar. Vel geti svo farið að hún taki pípulagnirnar síðar, verði það nám í boði.

Ester María Eiríksdóttir segir að hún hafi alltaf haft í huga að ljúka stúdentsprófi en ekki vitað hvað við tæki eftir það. Þegar hún hafi kynnt sér smíðanámið hafi áhuginn kviknað vegna þess að hún hafi alltaf haft áhuga á að skapa eitthvað sjálf. Í VMA geti hún slegið tvær flugur í einu höggi, að taka stúdentsprófið og ljúka starfsréttindum í húsasmíði. Nú þegar sé hún komin vel á veg með stúdentsprófið, samhliða smíðanáminu. Að loknu þessu skólaári taki við verknám, hún sé þegar komin á námssamning heima á Hofsósi og muni einbeita sér að smíðunum þar næstu misseri. Samhliða hyggist hún ljúka í fjarnámi þeim áföngum til stúdentsprófs sem hún eigi ólokið. Að námssamningi loknum ætli hún að taka síðustu önnina í smíðanáminu og fara í sveinspróf að því loknu og jafnframt útskrifast sem stúdent. Ester María fékk á síðasta ári hvatningarverðlaun Kviku og af því tilefni var gert um hana myndband sem er á heimasíðu Kviku.

Anna Guðrún segir að smíðarnar séu öllum gott veganesti út í lífið. Þó svo að þeir sem nýti ekki þessa menntun út í atvinnulífinu sé afar dýrmætt að hafa farið í gegnum þetta nám. „Smíðarnar nýtast manni alltaf í lífinu. Námið er mjög skemmtilegt og fjölbreytt og ég mæli eindregið með því,“ segir hún.

Þær segja að á vissan hátt hafi húsasmíðanámið komið þeim á óvart. Margir ímyndi sér að starfinu fylgi mikil átök og þeir einir geti orðið smiðir sem hafi mikinn líkamlegan styrk. „Það er mikill misskilningur,“ segir Ester María, „mín reynsla er sú að hugsunin að baki því sem maður er að gera er mikilvægari þáttur í smíðunum en líkamlegur styrkur. „„Ég er sammála þessu,“ segir Anna Guðrún, „ég hef ekki fundið að það hái mér neitt í vinnunni þó ég sé kannski ekki alveg eins sterk og sumir strákarnir sem vinna með mér.“

Þær eru sammála um að þær kunni því vel að vinna með öllum strákunum í byggingadeildinni. „Þetta er skemmtilegur hópur og við erum bara hluti af honum,“ segir Ester María.

Anna Guðrún segir að vissulega hafi sumar námsleiðir í framhaldsskóla þá ímynd að þær séu fyrst og fremst fyrir stráka og aðrar fyrir stelpur. Vinna þurfi  gegn þessu og hún sé meðvituð um mikilvægi þess að vera fyrirmynd í þessum efnum og sýna sig í smíðagallanum. Fólk taki greinilega eftir því þegar hún komi í smíðagallanum inn í Bónus. „Það er verk að vinna að brjóta niður þessa múra og umræðan um þetta skiptir miklu máli.“